Protection against unintended car movement ( UCM )
چنانچه کابین آسانسور در مقابل تراز طبقه ای توقف کرده باشد و درب کابین باز بوده و درب طبقه نیز قفل نباشند و در این حالت بر اثر بروز خطا در هر یک از اجزای ماشین آلات آسانسور یا سیستم کنترل درایو که حرکت ایمن آسانسور بر اساس آنها می باشد (به جز بروز خطا در طناب های فولادی یا زنجیرها و فلکه کششی یا درام و چرخ زنجیرها) کابین شروع به حرکت ناخواسته نماید باید وسیله ای برای توقف کابین تعبیه گردیده باشد.
یادآوری – بروز خطا در فلکه کششی موتور شامل از بین رفتن نیروی کششی – اصطکاکی نیز می شود.
این وسیله باید حرکت ناخواسته کابین را آشکار نموده و موجب توقف کابین و نگه داشتن آن در وضعیت توقف شود. این وسیله باید قادر باشد در حالت عملکرد عادی بدون نیاز به کمک گرفتن از اجزای دیگر آسانسور نسبت به کنترل سرعت و یا کاهش آن و متوقف نمودن کابین و نگه داشتن آن در وضعیت توقف اقدام نماید مگر اینکه سیستم جایگزین طراحی شده، مکانیزم خود کنترلی داشته باشد.
توجه : در آسانسورهای بدون هم سطح سازی مجدد با درهای باز و همچنین در صورتیکه که ترمز سیستم محرکه مطابق ۵-۶-۷-۳ و ۵-۶-۷-۴ استاندارد En81_20 جزء متوقف کننده باشد، نیازی به تشخیص حرکت ناخواسته کابین نمی باشد.
در صورتی که از ترمز موتور برای این منظور استفاده شده باشد سیستم خود کنترلی باید شامل تصدیق بار گذاری و بار برداری صحیح مکانیزم و یا تصدیق نیروی ترمزی باشد. و اگر مشکلی در سیستم آشکار گردید از شروع به حرکت عادی آسانسور در نوبت بعدی جلوگیری گردد.
سیستم خود کنترلی می باید دارای گواهی آزمون نوعی باشد.
اجزای متوقف کننده این وسیله باید :
الف) روی کابین عمل نماید، یا
ب) روی وزنه تعادلی – کششی عمل نماید، یا
پ) روی سیستم طناب بندی (سیستم تعلیق یا طناب های جبران) عمل نماید، یا
ت) روی فلکه کششی سیستم محرکه عمل نماید (مستقیماً روی فلکه کششی یا بر روی شفت یکسان در مجاورت فلکه کششی ).
اجزای متوقف کننده این وسیله، یا وسیله نگه داشتن کابین در حالت توقف می توانند با وسایل زیر مشترک باشند:
– وسایل استفاده شده برای جلوگیری از سرعت بیش از حد کابین به سمت پایین
– وسایل استفاده شده برای جلوگیری از سرعت بیش از حد کابین به سمت بالا.
اجزای متوقف کننده این وسیله می تواند برای جهت پایین و بالا متفاوت باشند.
این وسیله باید کابین را مطابق موارد زیر در فاصله ای متوقف نماید که :
– بیشتر از ۱ متر از سطح طبقه ای که حرکت ناخواسته کابین در آن طبقه آشکار شده فاصله نداشته باشد، و
– فاصله عمودی بین درگاه طبقه و پایین ترین قسمت سینی زیر کابین از ۲۰۰ میلی متر بیشتر نباشد، و
– فاصله آزاد از درگاه کابین تا سر در طبقه ، و یا از درگاه طبقه تا سر در کابین کمتر از ۱ متر نباشد.
این مقادیر باید در هنگامی که کابین با هر درصدی از بار نامی (حداکثر تا ۱۰۰ %) بار گذاری شده تامین گردند.

حرکت ناخواسته کابین باید حداقل توسط یک وسیله قطع و وصل کننده آشکار گردد و این عمل حداکثر تا زمانی که کابین منطقه باز شو قفل در را ترک می کند باید اتفاق افتاده باشد.
نمونه ای از ucm :
می توان از جعبه کنترل ( تشخیص) ، گاورنر دوطرفه و ترمز ایمنی ( پاراشوت ) دو طرفه استفاده نمود.
زمانی که جعبه کنترل تشخیص دهد در کابین و طبقه باز است ولی کابین حرکت کرده است ( زمان واکنش در حدود ۳۰ms است) ، فرمانی به بوبین ( سیم پیچ ) گاورنر ارسال یا به عبارت دیگر بوبین را فعال می کند با فعال شدن بوبین ،میله های بوبین آزاد و گاورنر قفل می شود، در اینصورت پاراشوت نیز درگیر و کابین متوقف می گردد .

یادآوری : سیستم UCM در استاندارد ملی ایران اجباری نیست.
BS EN 81-20:2014 Lifts shall be provided with a means to prevent or stop unintended car movement away from the landing with the landing door not in the locked position and the car door not in the closed position, as a result of any single failure of the lift machine or drive control system upon which the safe movement of the car depends. Excluded are failures of the suspension ropes or chains and the traction sheave or drum or sprockets of the machine, flexible hoses, steel piping and cylinder. A failure of the traction sheave includes a sudden loss of traction. In lifts without levelling, re-levelling and preliminary operations with doors open according to 5.12.1.4 and where the stopping element is a machine brake complying with 5.6.7.3 and 5.6.7.4 no detection of the unintended car movement needs to be provided. Any slip due to the traction conditions at unintended movement stopping shall be taken into account for calculation and or verification of the stopping distance.



